Baro Başkanı Av. Veli Küçük, yaptığı açıklamada çekilen acıların insanlığın ortak hafızasına kazındığını ifade ederek, “Nükleer santrallerin her yanımızda mantar gibi çoğaldığı; füze pazarlıklarının akıl almaz boyutlara ulaştığı şu günlerde Hiroşima’da yaşananları unutmak mümkün değildir. Olumsuz etkileri günümüzde hâlâ devam etmektedir.

Ne yazık ki nükleer silahlanma yarışı devam etmekte; kaos içindeki dünyada nükleer silahlanma giderek daha büyük bir tehdit oluşturmaktadır.

2017 yılında Birleşmiş Milletler (BM) Genel Kurulu'nda yapılan oylamada Nükleer Silahların Yasaklanması Anlaşması kabul edildi. Ancak 2016 yılında nükleer silahların sayısı azalırken mevcut atom bombası stoklarının modernleştirilmesine yapılan harcamaların artması dikkat çekmektedir.

Nükleer silahlanmanın önlenmesi için halen elinde nükleer silah bulunduran dünyanın egemen büyük güçlerinin öncelikli sorumluluğu bulunmaktadır. 

Ülkemiz ve dünya hükümetlerine sorumluluklarını bir kez daha hatırlatıyor, Nükleer Silahların Yasaklanması Anlaşması`nı samimiyetle desteklemelerini istiyoruz.

Daha etkili olması amacıyla havada patlatılan bombalarla 74 yıl önce her iki şehir tamamen tahrip edilmiş, doğal çevrede yaşam olanaksız hale gelirken, radyoaktivite yıllar boyu yaşamı tehdit etmiş, hayatta kalabilen insanlardan yüz binlercesi sakatlıklar, yanıklar, sistemik hastalıklar ve kanserlerle yaşamlarını sonlandırmıştır.

Bugün Hiroşima ve Nagazaki katliamlarının 74. yılında, nükleer silahlanmaya bir kez daha "Hayır" diyorum. 

ABD'nin 6 Ağustos 1945'te Japonya'nın Hiroşima kentine atom bombası atmasıyla yaşanan büyük felaketin 74. Yılında yaşamını yitirenleri saygıyla anıyorum.”

NE OLMUŞTU?

6 Ağustos 1945 günü Hiroşima`ya atılan 4 ton ağırlığında ve 15 kiloton etkisindeki taktik atom bombası ile 70.000 kişiyi öldürmüş, bir o kadarını da yaralamıştır. Üç gün sonra Nagazaki`ye atılan 20 kilotonluk taktik atom bombasıyla da 74.000 kişi ölmüş ve 75.000 kişi yaralanmıştı.

KIZ ÇOCUĞU

Kapıları çalan benim kapıları birer birer.

Gözünüze görünemem göze görünmez ölüler.

Hiroşima'da öleli oluyor bir on yıl kadar.

 Yedi yaşında bir kızım, büyümez ölü çocuklar.

 Saçlarım tutuştu önce, gözlerim yandı kavruldu.

Bir avuç kül oluverdim, külüm havaya savruldu.

Benim sizden kendim için hiçbir şey istediğim yok.

Şeker bile yiyemez ki kâat gibi yanan çocuk.

Çalıyorum kapınızı, teyze, amca, bir imza ver.

Çocuklar öldürülmesin şeker de yiyebilsinler.

Nazım Hikmet Ran