Çocuklar; alabildiğine koşun

Bu dünya onların değil ki

Tüm güzelliklerinizle, güzelliklere…

Henüz şirelenmiş dalında

Yedi veren salkım salkım üzüme,

Gözlerini Afrika’da açmış

Teni kavruk sevimli bir bebeğe,

Allı morlu, dallı güllü

Up uzun bir geleceğe…

Koşun, nefes nefese ve yorulun

Kollarınızı açıp gülücüklerinizle

Kötüleri sığındıkları o kuytularda vurun.

Bakamaz onlar gözlerinize

Onlar çıkar gözetip, anı kollarlar

Sırtlanlardan daha beter durumdalar

Masumiyetinizle, çakmak çakmak gözlerinizle

Bakarsanız korkarlar, korkaklar.

Darmadağın olurlar…

Çocuklar; sakın ağlamayın

Umutlarınız solmasın

Onlar kadar, iyilerden de var

Günü gelecek,

Özgürlük dedikleri günahlarını

Bir kolye gibi boyunlarına dizeceğiz.

Elbette hesap görülecek

Kartlar yeniden karılıp

Taşlar yerine dizilecek…

Örtmeye çalıştıkları hasta ruhlarını

Kirli ellerini ve iğrenç bakışlarını

Korkularıyla yoğurup

Bir bir yedireceğiz…

Telaşından bir o yana

Bir bu yana gidip gelen

Küçücük yürekleri pır pır eden

Çocuklar…

Yıldızlar hep sizin

Gökyüzünde geceleri beliren

Yıldızları alın ve geleceğe gidin

Gelecek sizin…

Çocuklar; alabildiğine koşun

Bu dünya onların değil ki

Tüm güzelliklerinizle, güzelliklere…

Bu dünya sizin…                                 Kenan DOĞAN