Yaşamı neresinden tutalım
Tutup ta düze çıkaralım
Paramparça ama
Yırtık değildi
Orası yama
Burası yaraydı
Oynanmış, kanamıştı
Kabuk bağlamadan
Artan,
Aşk değil
Yaralardı...
Yenilerinde
Her yanımız kanardı.
Bozulan kuş yuvalarının
Ahı kimde kaldı...
Bir boy atmış
Gencecik bir fidandı
Dilsizdi,
Yapayalnız, kimsesiz...
Bir fiskeyle yıkıldı
Yerle bir edildi
Baltalar bilendi
Ellerin gücüyle
Duygular köreldi
Bir şey olmazdı
Göğsünde daralan kafesle
Değişik bir iklim yaşadı
Dünyayı bozulmaz
Yarınları sahipsiz sandı
Bir tarafı kömür karası
Bir tarafı nefessiz yaraydı
Günü geldi
Üşüttüğümüze kandı
Günü geldi
Cayır cayır güneşlerde yandı...
Sahi,
Bozulan kuş yuvalarının
Ahı kimde kaldı..!
Hadi günahları kapatalım
Kapatıp,
Yalancı bir huzura dalalım
O görmezdi
Bu görmez sandı
Her taraftan yanalım
Yedi kat yerin dibinden
Sonsuz evrene...
Dört bir yanı gören vardı.
O değil de,
Bozulan kuş yuvalarının
Ahı kimde kaldı..!
