Geceyle değil günle..!

Abone Ol

Bir gün daha açmış yüzünü

Sarmaşıkların zehri uzak buralara

Buralar gurbettir yoksullara

Gözyaşı bereket sayılır

Toprağa düşenler

Saflığın suyunu içenler

Büyütür dudak kenarlarında

Meyve yüklü günebakanları.

Bir gülücük tadında

Bakmaya doyamazsın

Koparmaya kıyamazsın

Öyle ki içtendir, öyle ki gerçek

Gözünü anlık dahi alamazsın…

Güneşi bilirsin, her zamanki gibi

Hepimize doğudan doğuyor

Bir dost edasıyla yaklaşıyor

Elleri sımsıcak…

Sevgisiz bakışlarla

Üşüyen yoksul yürekleri

Dokunduğu her yeri ısıtıyor.

Alabildiğine huzur var günde

Güneşin çıplak bedeninde…

Hesapsız kitapsız, emekle

Sarıyor dört bir yanı

Doğumları, kayıpları

Mezar taşlarının yazılarını

Kalem tutan ellerin

Gözden uzak hissiyatlarını

Sarıp sarmalıyor…

Ulaşamayıp yetemedikleri

Gözden uzak göremedikleri

Beklenenler var biliyor

Korkusuzca,

Gölgelerin ardında

O gün gelip çattığında

Çatlatıp kabuğunu

Günle buluşacaklar

Güneşle kucaklaşacaklar…

Var biliyor…

Geceyle değil günle

Güneşin verdiği nefesle… Kenan DOĞAN