Gününü düşünce yumağı haline getirerek, sonunda ışık görünmeyen çıkmazlara doğru sürükledi. Bu durumdan keyif almıyordu fakat zihni dingin olmayı tercihten uzak kalmaya çalışıyordu. Yorgunluk, bedeninde ve zihninde sabitlenmiş bir...

Hasretliğin verdiği hüzün yüreğime çökmüş, öylece suskun oturuyordum. Başım önde yere bakarak, yalnızlığımla cebelleşiyordum. Bu koku yok mu bu koku, sevdiklerimden uzak kalmanın burnumu sızlatan kokusu... Kekremsi ve acıtan bir koku......

Bazen yavaşlasamda önüme çıkan engeller karşısında, bir şekilde aşıyor durmadan yoluma devam ediyorum. Yavaşlamak dediysem öyle haybeye değil, sendelemelerle olduğum yere yığılıp kalma arasında gidip geliyorum. İtip kalkanlar, kötü...

Penceresini örten perde rüzgarın etkisiyle sallanıyor ve bu sallantıdan çıkan sesler, hayatındaki düzensizliklerin kafasında oluşturduğu seslere baskın gelemiyordu. Günün ilk ışıklarının içeriye girme çabası, izinli olduğu tek günde...

Sabahın körüydü. Gün yüzünü henüz göstermiş olsada, Çukurova'nın yazı erkenden kendini hissettirmişti. Güneş katlanılması zor haliyle yine de vazgeçilmezdi. Işınları incecik kollar misali dört bir yanı sarınca, insan kendini...

Ne bir rüyanın en güzel anında uyanmak, ne de gerçekliğin rüyalarına dalmaktı. Gidilen bir yolun patikasında rastlayıp, kalan kısma birlikte devam etmekti. Öyle ya yaşam zordu, insanlar zalimdi ve böyle bir yolu yalnız gitmek kolay olmazdı....

Gün içinde, gece yarısında, yaşamın tam da ortasında, bu sefer kimler sevdaları yarınlarda koy verecek. Çekincelerim var, korkularımla doldu yarınlar... Sevdalardan yara alanlar, sevdalardan yararlananlara had mi bildirecek! Belki ama çoğunlukla...

Yorgun ve simgeler yüklü zamanların, yıkanıp gözyaşlarından eskimeyen şarkıların içinden dinginlikle geçip gitmek mümkün olsaydı. Uzaklara… geri dönülmeyecek, dirhem özlenmeyecek uzaklara… Keşkeler üzerine kurulu düzeni bozmak, anlama...

Derinden ve yerinden sarsılan hayallerim, kendine sağlam bir zemin bularak inşa etmeliydi geleceğini. Yoksa hiçbiri hayata geçmeden, yok olup gidecekti. Yok olacak hayallerim beni umutsuz ve amaçsız bir boşluğa sürükleyecekti. Karşı durduğum,...

Güneş çoktan doğmuş, aydınlık bir karanlığı yırtar gibi gül yüzüne vurmuştu. Gözleri kamaşırken, elleri tedirginlik içinde kendini kendine getirme çabasındaydı. Ürkek bir güvercin edasında zarifliğiyle büyülüyordu. Buralardan...

Farklı sosyal yapıların ve etnisitelerin; bir arada kendilerine uygun oluşturdukları ve bazı kurallar çerçevesinde hareket edip yaşadıkları, doğal olmayan ortamların ziyadesiyle üstün olduğu yerleşkelerdir kentler. Kentin bütünleyici unsuru...

Şimdi düşer gözlerimden Yaşlarımla birlikte. Yaşlarım yorgun, Yaşlarım durgun. Lakin yoksunluğunda değil Masmavi umudun. Yarınlar adına, Öyle ki mutlu, Öyle ki dinç… Ağır ağır süzülüyor, Acısıyla bir dirhem bilinç, Kirpiklerimin...

Merhaba sevgili dostum, arkadaşım ve can yoldaşım… Öncelikle selam eder, seni ve herkesi hasretle kucaklarım. Uzun zamandır alamadığım haberinle oluşan özlemin yarattığı tedirginlik, göndermiş olduğun mektupla son buldu. Postacının;...

Bir kayanın yamacında, enginde değil yüksekte bir uçta bakıyor etrafına… Çalıdan çırpıdan örüp kurduğu yuvasında daha küçücük uçamayan yavrularıyla, birlikte tutunmaya çalışıyor yaşamın en vahşi tarafına. Etraf dolu yılan,...

Kapıdan dışarı adım atmak, zor geliyor. Gölgenin gücü, sıcağa yetmiyor. Dışarıda olmak, hamamda olmaktan farklı görünmüyor. Sürekli ateşi harlanan, suyu kaynayıp buharlaşan bir hamam, dört bir yanımızı sarıyor. Nefes almak, sanki...

Şimdi derin kuyuların En dibinde bir yerdeyim Üstüm gökyüzü, Alabildiğine berrak Altım karanlık, Alabildiğine tuzak Taşı örülmüş, İlmek ilmek toprağı… El etsem kayacak Yosunlu yanağı… Bir ihtimal, Ömrüm burda kalacak. Belli ki...

Geçmişin yüreğinde bıraktığı hasarın onarımına dair yapmadıkları, zihninin arapsaçına dönen düşüncelerini çoğaltıyordu. Korkularının sebebinin ana kaynağı, çocuk yaşta yapayalnız kalmış olmasına bağlanabilirdi. Koskoca yaşam...

Seni beni var edişine, üzerinde türlü ürünler yetiştirmesine bakma; yüzyıllarca zamanı geçerek meydana gelmiştir. Fırtınalar yaşamış, yağmurlarda ıslanmış, rüzgarlarda üşümüş, ne sıcaklarda kavrulup direncine bereketini eklemiştir....

Dağ başlarının dumanlarını sert esen rüzgarlar eşliğinde üzerinde hisseden bu küçük kasabanın, soğuk geçen günlerini kavurucu sarı sıcaklar dahi unutturamazdı. İç titreten zemheri, buz kesen yüzlerde masumiyetleri de alıp sohbetlerden...

Tren o gün yine doluydu. Bu anlatılmaya değmez, kendi açımdan önemsiz bir konuydu. Ayakta seyahat ettiğim, öylesine zamanlardan biriydi. Bana çok farklı gelmemişti. Çünkü bu durum sıradan ve çok sık tekrar ederdi. Hınca hınç dolan, nefes...

Ayrılıklara sebep biraz buralar Buralar demir soğukluğunda Kış ayazında rüzgarlar… Turunç ağaçları yemyeşil Meyvesi dalında,  Mis gibi kokuyorlar… Kim bilir neleri görüp Nelere şahitlik yaptılar! Güçleri yeter mi bilmiyorum Belki...

Kapatılan kapılar ardında, bir buhranı yaşamanın yorgunluğu yüreğimin üzerine kapatırcasına çökmüştü. Kendiyle hiç bu kadar yalnız kalmamış bedenimin nefes alması dahi zor görünüyor, hareketleri ve yapacakları konusunda çelişkiler...

Ayrılıklarımızın, hasretimizin ve yüreğimizin en acı yaşatan yerinde birikmiş yaralarımızla baş edebilmenin etkenlerinden biride, yaşamın önümüze sürdüğü soyut bir yansımanın ötesinde, sesiyle sözüyle dost muhabbetleridir. Bu muhabbetlerin...

Birkaç gün batımı birikmişliğim vardı sakladığım, okuduğum kitap aralarında. Zamanı gelince kullanırım diyordum. İtinayla açıyor, bakıyor ve tekrar kapatıyordum. Öteliyordum sürekli doğru anı gözleyerek. Yarının garantisini sahiplenmiş...