Uslanmaz Yaşlar..!

Abone Ol

Şimdi düşer gözlerimden

Yaşlarımla birlikte.

Yaşlarım yorgun,

Yaşlarım durgun.

Lakin yoksunluğunda değil

Masmavi umudun.

Yarınlar adına,

Öyle ki mutlu,

Öyle ki dinç…

Ağır ağır süzülüyor,

Acısıyla bir dirhem bilinç,

Kirpiklerimin arasından.

Sele kapılan çaresizlikte,

Yüreğimi içine alıp ıslatan.

Yüreğimde; cesur adamlar,

Göremediğim eksik taraflar…

Mahcubiyetimi bilemezsin,

Çocukluğumla başlayan yetimlikten…

Yaşlarımı silemezsin,

Yaralarım kendini saran türünden…

Sıksa suyunu çıkarır,

Bırakıp gitmelerin.

Çığlıkları sessiz bırakır,

Suskunlukta gülüşlerin.

Yalnızlığın hayaline aldanmaz,

Dünyanın yalanına kanmaz.

Sanırsın; lal olmuş sessiz

Yerin yedi kat altında,

Güne hasret nefessiz…

Ekmek kavgasında

Bir işçi misali,

Terlemiş bedeni,

Nasırlı tüm elleri...

Şimdi çıkar sözlerimden

Gönül kıran sertlikte.

Gönlüm haylaz

Uslanmaz bir dil,

Usanmaz aşktan, sevgilerden…