30 Mart yerel seçimleri Adana için bir milat oldu.
Belediye başkanlarının değişmesiyle birlikte kentteki atalet yerini bir devinime bıraktı.
Yeni başkanlardan beklentiler yüksek, yıllarca ötelenen, görmezden gelinen ve biriken sorunlar   büyük olduğu  için bu devinim elbette ki şu aşamada yeterli değil.
Ancak kentte bir değişim sürecinin başlamış olması bile Adana için büyük bir kazanım.
Önümüzdeki yıl yapılacak milletvekilliği seçimlerinde de halkın değişim talebi sürerse Adana’nın birkaç yıl sonra çok farklı bir noktada olabileceği öngörüsünde bulunabiliriz.
Ancak kentin çözüm bekleyen çok önemli sorunları var.
30 Mart öncesinde hemen her belediye başkan adayı kentsel dönüşüm ve işsizliği azaltma vaatlerinde bulundu.
Kentsel dönüşüm kentin en önemli ihtiyaçlarından biri olsa da Adanalıların birinci önceliğinin kentsel dönüşüm değil işsizlik olduğu açıkça görülüyor.
Çukurova Belediye Başkanı Soner Çetin,  belediyeye 7 ayda 16 bin 400 iş başvurusu yapıldığını açıklayarak işsizlik sorununun ne kadar büyük olduğunu ortaya koydu.
Meclis salonundaki halk gününde Seyhan Belediye Başkanı Zeydan Karalar’ın da aynı dertten mustarip olduğuna tanık olduk.
Salonu dolduran Seyhanlılardan sadece bir, yanlış duymadınız sadece biri belediye hizmetleriyle ilgili bir sorunu dile getirip sorunun çözümü için Başkan Karalar’dan yardım istedi.
Diğerlerinin tamamının Karalar’ın talebi işti.
Elinden tuttuğu çocuğuyla gelip iş isteyeni de, emekli olduğunu belirtip iş isteyeni de, eş-dost, tanıdık selamıyla gelip oğluna, kızına, yeğenine, yakınına iş isteyeni de vardı.
Belediye başkanı değişen diğer belediyelerde de durumun pek farklı olmadığını söyleyebiliriz.
Aylarca ziyaretlerden başını kaldıramayan belediye başkanları şu anda da iş taleplerinden bunalmış durumda.
Vatandaş da haklı belediye başkanları da…
Sorun büyük, çözüm ise…
Belediyeler iş bulma kurumu mu?
Eğer öyleyse İŞKUR ne işe yarar?
İŞKUR varsa vatandaş niye belediye başkanından iş ister?
İktidar milletvekillerimize duyurulur.