Önce parmaklarım klavyeye basamadı.
Ardından düşüncelerimin klavyeye dökülmesine izin verdim.
Önce üzgün ve kızgındım.
Sonra sakinleştim.
Gazeteci İsmail Özkul gece evinin balkonundan düşerek hayatını kaybetti.
Her gün haber peşinde koşuyor, çalıştığı gazetenin el değiştirmesi sonucu iş kaygısıyla yaşamaya gayret gösteriyordu.
Mesleği dışında İhale alacak bir işi de yoktu.
Sadece alın teri onun geçimini idame ettiriyordu.
Belki iş kaygısı uykusunu kaçırmış, “bir sigara içeyim” derken evinin balkonundan düşmüş ardından hayatını kaybetmişti.
Hepimizi üzdü.
Çukurova Gazeteciler Cemiyeti yönetimi, üyeleri olmamasına rağmen emeğine saygı gösterip ona Cemiyet önünde cenaze töreni düzenledi. Yağışa rağmen meslektaşları oradaydı.
Daha önce basın danışmanı olarak görev yaptığı Ak Parti’den İl Başkanı Ziyaeddin Yağcı ve kurmayları törendeydi. Yüreğir Belediye Başkanı Mahmut Çelikcan oradaydı.
İŞKAD Başkanı Elif Doğan Türkmen, Seyhan Belediye Başkan aday adayı Soner Anafarta oradaydı.
Medya patronu veya ihale verdiği bir isim olmadığı için Adana’da olmasına rağmen Büyükşehir Belediye Başkanvekili Zihni Aldırmaz cenazede yoktu. “Gazeteciyim” diyen bu nedenle o cenazede olması gereken Adana Milletvekili sıfatını taşıyan Turgay develi de yoktu.
Amma ve lakin!;
Başkanvekili Zihni Aldırmaz konu düğün olunca kaçırmıyor.
Tabiki Başkanvekili Aldırmaz, mutluluklara da ortak olmalıdır.
Ama acılara da ortak olmalıdır.
Tabiki Zihni aldırmaz ihale verdiği işadamlarının özel günlerine koşa koşa gitmeli ve mutluluklarına ortak olmalıdır.
Ama sadece mesleğiyle geçinmeye çalışan alın terinden başka ihale edebileceği bir şeyi olmayanlar yaşamını kaybettiğinde yakınlarının acılarına da ortak olmalıdır.
Zihni Aldırmaz ve Turgay Develi acılara ortak olma konusunda sınıfta kaldılar
Siz cenazelere gitmeseniz de düğünlere koşmaya devam edin
