Sanırım bugün Demirspor için herkes bir şeyler söylüyordur... İlk maçı düşününce umutlar kayboluyor elbette. Yokluk ve yoksunluğa karşın direnenlerin destanlarıyla yoğrulan Çukurova'da, aklıma bir tek O. Henry'nin 'Son Yaprak' öyküsü geliyor. "Umut hep vardır" değil mi? Paylaşmak istedim, neden olmasın!
***
"Bu olay Mayıs'ta olmuştu. Kasım'da doktorların 'zatüree' dediği beklenmedik, soğuk bir 'misafir' mahalleye geldi, herkese bir bir dokundu. Dar sokaklı ve rutubetten yosun tutmuş yerlerde yavaş yavaş ilerliyordu. Ve Johnsy'i de çarptı, kızı yatağa düşürdü. Kız, boyalı karyolasında, bitişik tuğla evin boş tarafındaki küçük penceden dışarı bakıyordu. Onda bir yaşama şansı vardı ve, bu şans da onun yaşama arzusuna bağlıydı. Bu arzusu olmayan insanlar öteki taraf boyluyorlardı. Johnsy ise Napoli Körfezi'nin resmini yapmayı çok isterdi. Arkadaşı Sue, genç kızı pencereden bakıp dışarıda bulunan sarmaşıktakı yaprakları sayarken gördü. Yapraklar hergün azalıyordu. Son 5 tane kalmıştı. Sarmaşıktaki son yaprak da dökülünce, gitme vaktinin geleceğini düşünüyordu. Sue'nin ricasıyla gözlerini yumup uyudu.
Sue, yaşlı ama başarısız ressam Behrman'ı buldu. Hep bir baş yapıt yapmayı istiyordu ama 40 yıldır hala yapamamıştı. Sue, adama Johnsy'nin yaprak yüzünden nasıl korktuğunu ve kızın gerçekten bir yaprak kadar güçsüz, kırılgan olduğunu anlattı. Behrman, bu olayın saçmalığını anlatıp moral bozdu. Sue ve ressam odaya girdiklerinde Johnsy uyuyordu. Ertesi sabah, onca yağmur ve rüzgara karşın, sarmaşıkta bir yaprak hala duruyordu. Hala koyu yeşildi, kenarları biraz sararmıştı. Bu son yaprağın gece düşeceğini ve aynı anda öleceğini düşünüyordu.
Günler geçti, akşam karanlıkta bile sarmaşık yaprağının duvarda asılı olduğu görülebiliyordu. Johnsy birkaç gün daha yaprağa bakarak yattı. Sonra doktor tehlikeyi atlattığını söyledi. Sue ise başarısız Behrman'ın hastanede zatüreeden öldüğünü söyledi. "Sarmaşıktaki son yaprağa bak, o kadar rüzgara rağmen onun niçin hiç düşmediğini, kopmadığını merak etmedin mi?" dedi. O yaprak Behrman'ın baş yapıtıydı: Son yaprak düştüğü gün duvara senin için bir yaprak resmi çizmişti...”
UMUDUMUZU KORUYORUZ…
