Yeter ki engel kafalarda olmasın

03.12.2010 - 13:32 Yayınlanma

İnsanların fiziksel kusurları olabilir her insan her an talihsiz bir olay yaşayarak her an bir engelli olabilir her sağlam insan potansiyel bir engellidir bunun içindir ki fiziksel engel sorun teşkil etmez yeter ki engel kafalarda olmasın.Bununla ilgili kısa bir hikaye alıntı yaparak konunun önemini ifade etmeye çalışayım.Bu açıklamayı da kafasındaki eksiklikleri olanlar için yaptım siz üzerinize alınmayın…

Japonya'da bir çocuk 10 yaşlarındayken bir trafik kazası geçirmiş ve sol kolunu kaybetmiş. Oysa çocuğun büyük bir ideali varmış.Büyüyünce iyi bir judo ustası olmak istiyormuş.

Sol kolunu kaybetmekle birlikte, bu hayali de yıkılan çocuğunun büyük bir depresyona girdiğini gören babası,Japonya'nın ünlü bir Judo ustasına gidip yapılacak bir şeyin olup olmadıgını sormuş..
Hoca: Getir çocuğu ..bir bakalım, demiş. Ertesi gün baba-oğul varmışlar hocanın yanına..
Hoca çocuğu süzmüş ve:
Tamam demiş..yarın eşyalarını getir,
çalışmalara başlıyoruz.
Ertesi gün çocuk geldiğinde hocası ona
bir hareket göstermiş ve
'bu hareketi çalış 'demiş.
Çocuk bir hafta ayni hareketi çalışmış..
Sonra hocasının yanına gitmiş.
Bu hareketi öğrendim
başka hareket göstermeyecek misiniz?' diye sormuş.
Hocanın cevabi: -Çalışmaya devam et olmuş...
2 ay,3 ay,6 ay derken
çocuk okuldaki bir yılını doldurmuş..
Çocuk bu bir yıl boyunca hep
o ayni hareketi tekrarlamış.
Hocanın yanına tekrar gitmiş:
Hocam bir yıldır ayni hareketi yapıyorum
bana başka hareket göstermeyecek misiniz?
- Sen ayni hareketi çalış oğlum .
Zamanı gelince yeni harekete geçeriz..
2 yıl ,3 yıl, 5 yıl derken çocuk
judodaki 10. yılını doldurmuş.
Bir gün hocası yanına gelip. ...
'Hazır ol ! ' demiş..
'Seni büyük turnuvaya yazdırdım.
Yarın maça çıkacaksın!'..
Delikanlı şok olmuş..
Hem sol kolu yok hem de
judo da bildiği tek hareket var.
Ünlü judocuların katıldığı
turnuvada hiçbir şansının olmayacağını düşünmüş;
ama hocasına saygısından ses çıkarmamış.
Turnuvanın ilk günü delikanlı ilk müsabakasına çıkmış.
Rakibine bildiği tek hareketi yapmış ve kazanmış.
Derken.. ikinci ,üçüncü maç....
çeyrek, yari final ve final...
Finalde delikanlının karşısına

ülkenin son on yılın
yenilmeyen şampiyonu çıkmış. ....
Tam bir üstat delikanlı dayanamayıp
hocasının yanına koşmuş..
'Hocam hasbel kader buraya kadar geldik
ama rakibime bir bakin hele..
Bende ise bir kol eksik ve
bildiğim tek bir hareket var..
bu kadar bana yeter..
bari çıkıp ta rezil olmayayım
izin verin turnuvadan çekileyim..'
-Olmaz demiş hocası.
Kendine güven, çık dövüş.
Yenilirsen de namusunla yenil.
Çaresiz çıkmış müsabakaya.
Maç başlamış. Delikanlı yine bildiği o tek
hareketi yapmış veee tak.!
Yenmiş rakibini şampiyon olmuş.
Kupayı aldıktan sonra hocasının yanına koşmuş:
-Hocam nasıl oldu bu iş..?
Benim bir kolum yok ve bildiğim tek bir hareket var.
Nasıl oldu da ben kazandım.?
-Bak oğlum 10 yıldır o hareketi çalışıyordun.
O kadar çok çalıştın ki,
artık yeryüzünde o hareketi senden
daha iyi yapan hiç kimse yok.
Bu bir, ikincisi de o hareketin
tek bir karşı hareketi vardır.
Onun için de rakibinin
senin sol kolundan tutması gerekir.!