Biz sadece konuşuyoruz ya da bana öyle geliyor. Ne bilim belki bazılarımızın düşündüğü gibi dikkat çekmek istiyorum. Belki de ucuz reklam anlayışı. Ama ne derseniz deyin benim birkaç konu üzerinde tartışmaya girmeyeceğimin bilinmesini isterim. En başında gelen konulardan birisi de işte bu. Biz bu günlerde sadece konuşuyoruz.
Acaba konuşmak konusu ilkokulda sık sık bahsedildiği için mi bu günlerde bu kadar çok konuşuyoruz? Hani ilkokulda hep duymuşuzdur. İnsanları ve hayvanları ayıran en büyük özelliklerden biriside konuşabiliyor olmasıdır diye. Bunu birileri bize fazla tekrarlamış galiba.
Ama hak yememek lazım. Bu konuşma özelliğimizi gerçekten güzel kullanıyoruz. İnanın gerçekten güzel beceriyoruz bunu. Çünkü sadece konuşma üzerinde yoğunlaştığımız için profesyonel anlamda bunun hakkından geliyoruz. Hani belki herkes sadece bir iş üzerinde yoğunlaşsa ve o iş konusunda uzman olsa belki daha çok gelişebilirdik diyen de oluyor. Peki çözüm bu mudur? İnanın ben bilmiyorum. Sadece bu günlerde dikkatimi çektiği için yazma gereksinimi duydum. Eee diyeceksiniz biliyorum. Sende anca yazmaya çabalıyorsun diye. Haklısınız ne diyeyim. Anca yazmaya çalışıyorum. Ama bazı hakların savunuculuğunda tek kaldığımın altını kalın çizgelerle çizmek isterim. Benim için şimdilik tek çare burada birkaç şey karalamak. Alakasız bir cümleyle bu bölümü noktalamak geldi içimden. O da şöyle:
Sadece cebi dolu insanların adam yerine koyulduğu şu günlerde İbrahim Sadri den “Paramız Yoksa da Haysiyetimiz Var” şiirini dinlemek gelir içimden…
İftiralara 5 Kala !
Şimdiden hazırlanalım dostlar. İftiralara az kaldı. Diyeceksiniz ki şimdide var. Bende diyeceğim ki: Bu iftiralar çocuğu kalır yakın zamanda gelecek iftiraların. Baba iftiralara az vakit kaldı. Hangi alanlarda neyle alakalı olduğunu söylemedim. Bence anlaşıldı.
O Ne Sahneydi Öyle Be !!!!!
İzlemiyorum ama televizyonda eleştirmenler tarafından yorumlanırken izledim o sahneyi. Tabi ki de Kurtlar Vadisi’ndeki o dehşet sahneden bahsediyorum. Ne yaptın sen Kurtlar Vadisi yahu öyle? Bir psikopatın oğlunu öldürürken geçen o konuşma beni tuhafın daha ötesinde bir duruma soktu. Abartmıyorum hala etkisindeyim. Çok psikopatça ve çok tuhafça bir sahne. Belki bu kelimelerde az gelecek o sahneye ama saygımı ve seviyemi bozmamak istiyorum. İtiraf etmek gerekirse izlenecek bir dizi ama bunu yaptı ya ne bilim diyecek bir şey bulamıyorum.
Gördüm!
Geçenlerde Osmanlı Devleti hakkında yazdığım yazıyla alakalı olumlu ve olumsuz tepkiler aldım. Eyvallah sağolun şahsıma kadar gönderdiniz o yorumları. Ama burada cevap verip bu köşeyi bunlara ayırmayı uygun bulmadım. Bunu da öylesine belirtmek istedim.
Soru: Medeniyet farklı görüşleri bir arada yaşatabilme platformu mudur?
Medeniyete kafa takmaya devam…
